Ηγετική φυσιογνωμία της περίφημης, και στη ζωγραφική, Γενιάς τους '30 ο Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας υψώθηκε, μ' ένα χάρισμα μοναδικού δυναμισμού δημιουργικού, σε κορυφή και της νεοελληνικής, και της ευρωπαϊκής ζωγραφικής του αιώνα μας κατορθώνοντας, με τρόπους μοναδικούς και νέους, να συνδυάσει και να συνθέσει την ελληνικότητά του με τα πιο γόνιμα, ανανεωτικά κινήματα στην Τέχνη των καιρών μας. Υπήρξε υπόδειγμα, οδηγός και αποκαλυπτικός σύμβουλος, σοφός σηματωρός του πνευματικού μας πολιτισμού συμπληρώνοντας με τον λόγο, όσα άφηνε μισοκρυμένα, κατά τον αθάνατο Αλεξανδρινό, μέσα στις μορφές, τα σχήματα και τα χρώματα του ζωγραφικού του έργου.

Η "Ευθύνη" που ιδιαζόντως τιμήθηκε για χρόνια με την φιλία, την εμπιστοσύνη και την πολύτιμη συνεργασία του, επιχείρησε, ενόσω βρισκόταν ανάμεσά μας, μέσα στο φως του κόσμου αυτού, να τον τιμήσει μ' ένα της "Τετράδιο". Κι εκείνος, με σεμνότητα, ζητούσε "να το αφήσουμε γι' αργότερα".

Τώρα, αργά πλέον, αλλά έγκαιρα, μέσα στα όρια των ανθρωπίνων, το Μουσείο Μπενάκη -το πιο ζωντανό Μουσείο της χώρας μας- σε συνδυασμό με την Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα, οργάνωσαν μια περίλαμπρη Διημερίδα για τον μεγάλο αληθινά καλλιτέχνη στην Ακαδημία Αθηνών. Και τα πολύτιμα, φωτιστικά κείμενα της Διημερίδας εκείνης τα παραχώρησαν μ' ευγενική προθυμία στην "Ευθύνη" για να συνθέσει το οφειλόμενο στον αλησμόνητο Φίλο και Συνεργάτη της "Τετράδιο". [...]