Η Χωρική Ανάλυση (Spatial Analysis) περιλαμβάνει ένα σύνολο από ποσοτικές μεθόδους και τεχνικές που μελετούν χωρικές οντότητες και φαινόμενα χρησιμοποιώντας τις τοπολογικές, γεωμετρικές, ή γεωγραφικές ιδιότητές τους και ο βασικός της ρόλος είναι η τροφοδότηση της διαδικασίας του χωρικού σχεδιασμού. Η ιστορία της Ποσοτικής Χωρικής Ανάλυσης (Quantitative Spatial Analysis) ταυτίζεται, ουσιαστικά, με αυτή της Γεωγραφίας και της Χαρτογραφίας, αν και οι βασικές μέθοδοι και τεχνικές της μορφοποιήθηκαν και τυποποιήθηκαν μόλις στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Είναι δε τόσο διαδεδομένη η χρήση τους ώστε γενικευμένες και εξειδικευμένες ποσοτικές μέθοδοι χωρικής ανάλυσης έχουν αναπτυχθεί και εφαρμόζονται σε πληθώρα επιστημονικών πεδίων όπως η Γεωγραφία, η Γεωπληροφορική, η Τηλεπισκόπιση η Βιολογία, η Επιδημιολογία, η Σεισμολογία, η υδρολογία και η Γεωλογία.

Σε αυτό το πλαίσιο, το ενδιαφέρον των επιστημόνων, που μελετούν το χώρο, εστιάζεται στην ανάλυση και στον προσδιορισμό της αντιστοιχίας και συσχέτισης μεταξύ δύο ή περισσότερων χωρικών κατανομών. Παλαιότερα, κάτι τέτοιο ήταν εφικτό, με την σύγκριση ή με την εναπόθεση χαρτών που απεικόνιζαν τα αντίστοιχα χωρικά πρότυπα (spatial patterns).

Σήμερα πλέον, η σύγχρονη χωρική ανάλυση, αξιοποιώντας την πρόοδο της Τεχνολογίας των Πληροφοριακών Συστημάτων (information Systems), εστιάζει στις βασισμένες σε υπολογιστή τεχνικές κυρίως λόγω του μεγάλου όγκου των στοιχείων, της πολυπλοκότητας της υπολογιστικής-αναλυτικής επεξεργασίας, αλλά και των αυξημένων δυνατοτήτων των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (Geographic lnformation Systems). Διατυπώνει και ελέγχει υποθέσεις γύρω από τη μαθηματική σχέση ή τους μηχανισμούς που προξενούν την αντιστοιχία που μελετάται, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, η ανάλυση είναι ανιχνευτική και αναζητά επαγωγικές γενικεύσεις για τη συμμεταβλητότητα των προτύπων.