To 2014 συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από την τραγική αυτοχειρία του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.
Η επέτειος αυτή αποτέλεσε για μας την εκκινούσα ιδέα, προκειμένου να προχωρήσουμε στην παρουσίαση της παρούσας έκδοσης. Διερωτώμενοι αν μπορεί ο ποιητής να συγκινήσει τον σύγχρονο αναγνώστη, αν μπορεί να διαβάζεται σήμερα ο Λαπαθιώτης, στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και της κυριαρχίας του τεχνικού πολιτισμού, απαντάμε πως ναι, μπορεί και σήμερα να διαβάζεται και να συγκινεί, γιατί εκφράζει πηγαία και ειλικρινή συναισθήματα, είναι ανθρώπινος, τρυφερός και πικραμένος. Και όπως έγραψε ο Κώστας Στεργιόπουλος, "ο Λαπαθιώτης τραγούδησε τις ακραίες τούτες στιγμές: τη μέθη (όχι τη χαρά) και τον πόνο".

Ο Λαπαθιώτης δεν επιθυμούσε να εκδοθούν παρά µόνο τα καλύτερα από τα έργα του, γιατί αναζητούσε την τελειότητα. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο δούλευε ξανά και ξανά πολλά από τα ποιήματά του, όπως αποδεικνύουν οι διορθώσεις και οι διαγραφές στα χειρόγραφά του. Η παρούσα έκδοση είναι πληρέστερη από τις προηγούμενες, καθώς βασίζεται και στα δημοσιεύματα που συμπληρώνουν την εργογραφία του ποιητή, στο Αρχείο Λαπαθιώτη του Ε.Λ.Ι.Α. και στην αξιοποίηση δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο, κυρίως του Βαγγέλη Ψαραδάκη και του Νίκου Σαραντάκου, ενώ περιλαμβάνει και τα πεζοτράγουδα και τα ποιήματα ξένων ποιητών που μετέφρασε ο Λαπαθιώτης.