Σ' αυτό το δεύτερο βιβλίο της η Ντουιγκού Ασένα συνεχίζει την επεξεργασία των χαρακτήρων και των γεγονότων που αναφέρονται στο πρώτο της μυθιστόρημα, Μια γυναίκα χωρίς όνομα.

Μέσα από τις ρεαλιστικές περιγραφές της ηρωίδας προβάλλουν ανάγλυφα μορφές της καθημερινότητας και γεγονότα μιας κοινωνίας των αντιθέσεων, όπου τα στεγανά παραμένουν αδιαπέραστα. Η ηρωίδα και συγγραφέας του βιβλίου αγωνίζεται ακόμη κι όταν καταλαβαίνει πως Ούτε έρωτας υπάρχει και μαζί της ζούμε κι εμείς τους αγώνες, τα λάθη, τους έρωτές της. Αναγνωρίζουμε προβλήματα και καταστάσεις που αντιμετωπίζει η σύγχρονη γυναίκα στο στενό οικογενειακό της περιβάλλον και στον ευρύτερο κοινωνικό της περίγυρο, παρακολουθούμε τη συγγραφέα να ωριμάζει, να παίρνει θέσεις σαφείς, απόλυτες πολλές φορές, να θίγει θέματα όπως η μητρότητα και η οικογένεια, την κρίνουμε, διαφωνούμε ή συμφωνούμε μαζί της, ενώ ταυτόχρονα διαβάζουμε ένα γλαφυρό, συναρπαστικό μυθιστόρημα.