Ο εκτός συνόρων Ελληνισμός έχει επιδείξει αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για τα ζητήματα του μητροπολιτικού κέντρου και η προσφορά του είναι αδιαμφισβήτητη. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος αποτελεί μια εμβληματική φυσιογνωμία της διασποράς, ο οποίος σφράγισε με την πολιτεία του μια ολόκληρη εποχή για την ελληνική κοινότητα της Αμερικής. Γεννημένος στην Ίμβρο, την ταραχώδη περίοδο μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη σύγχρονη Τουρκία, βίωσε ο ίδιος τις πολιτικές διακρίσεων εναντίον των μειονοτήτων και μετανάστευσε στις ΗΠΑ αναζητώντας ένα περιβάλλον ελευθερίας και δικαιοσύνης. Θήτευσε δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο -και μετέπειτα Οικουμενικό Πατριάρχη- Αθηναγόρα και με τις μετέπειτα ενέργειές του αναβάθμισε το κύρος της Ορθοδοξίας στον νέο κόσμο. Ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να υποστηρίξει τον αγώνα των Αφροαμερικανών για τα πολιτικά δικαιώματα και περπάτησε πλάι του στην πορεία της Σέλμα, αγνοώντας τους κινδύνους της ρατσιστικής βίας. Έλαβε πολλές πρωτοβουλίες για την υποστήριξη της Ελλάδας από τις ΗΠΑ, ειδικά μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, και υπήρξε ένας εκ των ιδρυτικών παραγόντων του "ελληνοαμερικανικού λόμπι" συμβάλλοντας στη διατήρηση των καλών διμερών σχέσεων ακόμα και σε περιόδους κρίσης. Η αναγνώριση της προσφοράς του από τον πολιτικό κόσμο της Αμερικής τον ανέδειξε σε συνομιλητή των συγχρόνων του Προέδρων καθώς επίσης και των Πρωθυπουργών της Ελλάδας, οι οποίοι συχνά ζητούσαν τη συμβουλή του. Η ανά χείρας μελέτη προσεγγίζει κριτικά τα παραπάνω ζητήματα χωρίς όμως να αποτελεί ένα βιογραφικό σημείωμα. Πρόκειται περισσότερο για μία ενδελεχή ανάλυση του πολυσχιδούς πολιτικού έργου του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σεβασμό στο κράτος δικαίου και τις σχέσεις διασποράς-εθνικού κέντρου υπό το πρίσμα της επιστήμης των Διεθνών Σχέσεων.