Η περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής και ειδικότερα οι χώρες ανατολικά της λίμνης Tanganyika, όπως το Burundi και η Rwanda, αποτέλεσαν τόπο μετανάστευσης για τους Έλληνες το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα. Αρχικά για εκείνους που ήδη βρίσκονταν στο γειτονικό βελγικό Congo και αργότερα για αρκετούς συμπατριώτες μας από την Ελλάδα, και κυρίως από τα νησιά Λέσβος και Σάμος. Η παρουσία των Ελλήνων σε αυτές τις δύο μικρές χώρες της Ανατολικής Αφρικής υπήρξε ιδιαίτερα έντονη, με δράση σε κάθε τομέα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Η ιστορία των Ελλήνων συνδέθηκε με τις ευρείες πολιτικές αλλαγές που γνώρισε η περιοχή μετά το 1960 με αποκορύφωμα τη γενοκτονία του 1993. Γεγονότα που σημάδεψαν το ελληνικό στοιχείο και καθόρισαν το μέλλον του.

Η μελέτη, η οποία για πρώτη φορά παρουσιάζει τη δράση της ελληνικής παροικίας του Burundi και της Rwanda, βασίστηκε κατά αποκλειστικότητα σε αρχειακό υλικό, αποτέλεσμα έρευνας σε Ελλάδα και Burundi. Ερευνήθηκαν για πρώτη φορά τα κοινοτικά και προξενικά αρχεία, ενώ η έρευνα ολοκληρώθηκε με συνεντεύξεις από τα μέλη της παροικίας, καθώς και από άτομα που έχουν πια επαναπατριστεί.