Η τραγωδία "Ορέστης" διδάχτηκε το 408 π.Χ., λίγο πριν εγκαταλείψει ο ποιητής οριστικά την Αθήνα καταφεύγοντας στη Μακεδονία, και φαίνεται πως γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα. (Μαρτυρείται επανάληψή της και το 341 π.Χ. από τον ηθοποιό Νεοπτόλεμο.). [...] Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι και στο έργο αυτό του Ευριπίδη η ανθρώπινη μοίρα καθορίζεται από την ασύλληπτη για τον άνθρωπο θεϊκή βούληση, αν κρίνουμε από την τραγική κατάσταση των δύο αδελφών, που νιώθουν ότι έχουν εγκαταλειφθεί ολότελα από το θεό που προκάλεσε τη μοίρα τους, αυτός όμως παρεμβαίνει την τελευταία στιγμή αναπάντεχα για τη σωτηρία τους· ωστόσο πολύ περισσότερο εδώ είναι εμφανής ο αγώνας του ανθρώπου με τους συνανθρώπους του, και πιο συγκεκριμένα ο αγώνας ενός μητροκτόνου για την επιβίωσή του μέσα σε ένα κατ' εξοχήν εχθρικό περιβάλλον. [...] (απόσπασμα από το κείμενο της Στέλλας Μπαζάκου - Μαραγκουδάκη)