Οι μειονότητες στην Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, κάνουν διαρκώς εντονότερη την παρουσία τους, επιδιώκοντας αυτό που άλλοτε απεύχονταν, δηλαδή την αναγνώριση και την επισημοποίηση της διαφορετικής τους ταυτότητας. Όμως, η επιστημονική κοινότητα αρνείται να στρέψει πάνω τους τη προσοχή της, στο βαθμό που θα τους αναλογούσε, συμβάλλοντας και αυτή από την πλευρά της στον παραγκωνισμό και την απομόνωσή τους. Η Κοινωνική Ψυχολογία αποτελεί μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις αυτού του κανόνα, καθώς μέσα από πολυάριθμες μελέτες και πειράματα, διερευνά φαινόμενα όπως η προκατάληψη, ο ρατσισμός και, τώρα τελευταία, η μειονοτική επιρροή. Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να επιχειρήσει, μέσα από την ιδιαιτερότητα του <κοινωνιο-ψυχολογικού βλέμματος>, μια πρώτη προσέγγιση της παρουσίας των μειονοτήτων μέσα στα ελληνικά σχολεία. Η προσέγγιση αυτή κινείται πάνω σε δυο κεντρικούς άξονες: τη μειονοτική επιρροή και τη διαμόρφωση της φυλετικής στάσης κατά την παιδική ηλικία και καταλήγει σε μερικά πολύ αξιόλογα ευρήματα, ικανά να αποτελέσουν το ερέθισμα για νέες, περισσότερο εξειδικευμένες, έρευνες στο χώρο.