Ο τόμος αυτός αποτελεί συναγωγή οκτώ κειμένων τα οποία αφορούν την αρβανιτοβλάχικη (καραγκούνικη) γλωσσική ομάδα της Ακαρνανίας. Τα μέλη αυτής της ομάδας κατοικούν μόνιμα εδώ και αιώνες, απομονωμένα από όλες τις άλλες βλαχόφωνες γλωσσικές ομάδες, στο νοτιότερο σημείο εξάπλωσης της βλάχικης γλώσσας στην Ελλάδα και φυσικά στον ευρύτερο βαλκανικό χώρο, στην Ακαρνανία. Η συγκεκριμένη γλωσσική ομάδα διαφοροποιείται από τους υπόλοιπους Βλάχους (γλωσσικά, πολιτισμικά, εθνογραφικά, κλπ.) σε σημαντικό βαθμό. Σε κάποια φάση της ιστορίας της, αυτή η ομάδα υπήρξε τρίγλωσση, με τους ομιλητές της να μιλούν συγχρόνως βλάχικα, ελληνικά και αλβανικά/αρβανίτικα με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την επιστημονική έρευνα. Είναι η μόνη βλάχικη γλωσσική ομάδα που φέρει το προσωνύμιο Καραγκούνηδες ή Γκαρακούνηδες, γεγονός που χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σε αυτό τον τόμο στηρίζονται τόσο σε βιβλιογραφική ανασκόπηση όσο και σε αρχειακή και σε επιτόπια έρευνα, καλύπτουν δε ένα ευρύτατο φάσμα επιστημονικών κλάδων αναφορικά με την ανωτέρω γλωσσική ομάδα (όπως ιστορία, φιλολογία, λαογραφία, εθνογραφία, κοινωνική ανθρωπολογία, γλωσσολογία, κοινωνιογλωσσολογία, κλπ.).