''Ο Υιός του Χήρου'' είναι ένα από τα τελευταία έργα του Μ. Σερράνο, γράφτηκε το 2002 και εκδόθηκε το 2003. Πρόκειται για ένα βαθιά φιλοσοφικό, μεταφυσικό και αποκαλυπτικό έργο, γεμάτο πλούσια νοήματα και συμβολισμούς. Εξετάζει, συνοπτικά αλλά περιεκτικά, θέματα που και σε άλλα βιβλία του έχει πραγματευθεί ο συγγραφέας, όπως την πλαστογράφηση της άριας παράδοσης από ξένα δόγματα και ξένες φυλές, ή την πορεία και τον αγώνα του ανθρώπου "σε αυτή τη γη", για την Ολοκλήρωση, την ανάκτηση της χαμένης θειότητάς του, την "επιστροφή στη χαμένη πατρίδα". "Γιατί οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ. Και επειδή οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ (διότι το Αρχέτυπο είναι ένα και αδιαίρετο), αλλά αναγεννώνται και επανενσαρκώνονται, θα επιστρέψουν με διαφορετική εμφάνιση, για να επαναλάβουν την ιστορία τους, εκεί που οι άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν νέες θρησκείες από τα βάθη του Συλλογικού Ασυνειδήτου".

Συγχρόνως, ο Σερράνο αποκαλύπτει το σχέδιο αντικατάστασης της παλιάς, δισχιλιετιούς, ενοχής των "γκόιμ" για τον θάνατο ενός Θεού από μια νέα ενοχή που θα την επιβάλει μια νέα θρησκεία, την ενοχή απέναντι στον "εκλεκτό λαό του θεού", "προφητεία" η οποία επαληθεύεται διαρκώς από τότε που γράφτηκε το βιβλίο.