Στη μελαγχολική ατμόσφαιρα της δεκαετίας του '50 στις θεσσαλικές πόλεις, για άτομα της δικής μου ευαισθησίας, υπήρχαν δύο επιλογές.
Ή θα βούλιαζες μέσα στην κατάθλιψη και στην αδράνεια, ή θα οπλιζόσουνα με δύναμη για κάτι δημιουργικό.
Διαλέγοντας τη δεύτερη επιλογή, δημιουργήθηκε με πολλή προσπάθεια το θαύμα της χορωδίας Τρικάλων.
Παράδειγμα και ερέθισμα και για άλλες μικρές ή μεγάλεις πόλεις. Με τις χορωδιακές μου διασκευές στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη γεννήθηκε κάτι καινούργιο. Η μεταφορά του έντεχνου τραγουδιού σε χορωδιακή μορφή.
Έτσι άρχισε ο μύθος της Χορωδίας Τρικάλων.