Ο Φαίδων Πατρικαλάκις στο πρόσφατο βιβλίο του αναλύει τον τρόπο και τη σημειολογία της δουλειάς του, ενώ αναφέρεται εμμέσως στις επιδράσεις που δέχτηκε: ένα ευρετήριο δεκάδων σημαντικών ονομάτων από το χώρο της μουσικής, της ζωγραφικής και του θεάτρου παρατίθεται στο βιβλίο του όπου μεταξύ άλλων φιγουράρουν οι Μπέρνχαρντ, Μπετόβεν, Μπονάρ, Μπόρχες, Μπουσέ, Μπρανκούζι, Μπρακ, Ντα Βίντσι, Ντβόρζακ, Ραβέλ, Πικάσο, Σαγκάλ, Τζακομέτι κ.ά.
Η εμπλοκή με την τέχνη είναι μια πάλη και μια δια βίου αγωνία: "Το να είσαι καλλιτέχνης είναι οδυνηρό και δύσκολο. Όταν ζωγραφίζω δίνω έναν τεράστιο αγώνα. Τα πάντα είναι σοβαρά, αγχωτικά και επίμονα. Το κάθε τι περνάει μέσα από μια σοβαρή διαδικασία απόρριψης και αποδοχής. […] Τα πράγματα φτάνουν στο ζενίθ όταν διαφορετικά θέλει να εκφράσει ο ζωγράφος και εντελώς άλλα ο πίνακας. Αν ο ζωγράφος προσπαθήσει να κάνει του κεφαλιού του θα σπάσει τα μούτρα του" (σ. 57, Ο μαγικός κόσμος της ζωγραφικής).
Ίσως το σημαντικότερο και αποκαλυπτικότερο βιβλίο του που φέρνει στο φως ιδέες, συναισθήματα, όνειρα, τεχνικές γύρω από τον μαγικό κόσμο της ζωγραφικής, της γλυπτικής, του θεάτρου και της μουσικής τομείς με τους οποίους καταπιάνεται τα τελευταία εξήντα σχεδόν χρόνια.