Η δυτικογερμανική επιθεώρηση "1999. Zeitschrift fuer Sozialgeschichte des 20 und 21. Jahrunderts", v. 1, 1987, δημοσίευσε τα πρακτικά της ανάκρισης του Καρλ Σμιτ στο πλαίσιο της δίκης της Νυρεμβέργης. Το υλικό, που φυλάσσεται στα Εθνικά Αρχεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουάσινγκτον (Modern Military Branch, Record Group 238: Collection of World War II Crimes), είχε εν μέρει δημοσιευτεί από τον Ρόμπερτ Κέμπνερ, έναν από τους δημόσιους κατήγορους στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης και ανακριτή του Σμιτ, στο βιβλίο του "Das Dritte Reich im Kreuzverhoer", Ντύσελντορφ 1969, σ. 293-300. Πρόκειται για κείμενο που δεν έχει μονάχα ιστορική αξία, αλλά βοηθά τόσο στην κατανόηση της πνευματικής πορείας ενός από τους πιο κακόφημους νομικούς του 20ού αιώνα, όσο και στην ανάδειξη δύο σημαντικών ζητημάτων σχετικά με την πολιτική συνείδηση και τη δικαιϊκή σκέψη: αναφερόμαστε στην "ενοχή των διανοουμένων" όχι μονάχα σε σχέση με το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, αλλά και γενικότερα αναφορικά με την εξουσία. Πού και ποια είναι τα όρια για κάποιον, όπως ο Σμιτ, ο οποίος ορίζεται ως "πνευματικός τυχοδιώκτης"; Μπορούμε να κατηγορήσουμε κάποιον μονάχα για τις ιδέες του ή, σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, υπάρχει μια αντικειμενική ευθύνη και για τον διανοούμενο, εφόσον αυτές οι ιδέες εφαρμόστηκαν στην πράξη από ένα τυραννικό καθεστώς;