Στην αποικιακή Ινδοκίνα του Μεσοπολέμου, ένα λευκό δεκαπεντάχρονο κορίτσι συνάπτει σχέση με έναν πλούσιο, πολύ μεγαλύτερό της, Κινέζο. Πρόκειται για έναν έρωτα που αψηφά τους κοινωνικούς κανόνες και τις φυλετικές διακρίσεις και ως τέτοιος είναι καταδικασμένος σε αδιέξοδο. Η ηρωίδα θα επιστρέψει στη Γαλλία, αλλά δεν θα τον ξεχάσει ποτέ. Πολυδιαβασμένο, πολυβραβευμένο (μεταξύ άλλων κέρδισε το Βραβείο Goncourt το 1984) και πολυμεταφρασμένο (έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε 43 χώρες) βιβλίο, που μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 1992 από τον Ζαν Ζακ Ανό, περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και εντυπωσίασε το κοινό, όχι μόνο για το θέμα του αλλά και για τη γραφή του, η οποία συνδυάζει μια γλώσσα σκληρή και κυνική, με εκρήξεις λυρισμού.

Ο ηδονοβλεψίας αναγνώστης που αναζητά την αποκάλυψη των μυστικών πλευρών ενός επώνυμου προσώπου δεν θα τις βρει σε αυτό το μυθιστόρημα. Άλλωστε, εκείνο που παραμένει ουσιώδες και ενδιαφέρον δεν είναι η περιπέτεια ενός πραγματικού προσώπου, αλλά η περιπέτεια της γραφής της Μαργκερίτ Ντυράς. Ο μύθος στον "Εραστή" έχει την αυθεντικότητα του δικού της ερωτικού λόγου, εκπορεύεται από την πλευρά ενός "ανθισμένου κοριτσιού" που έγινε κιόλας εβδομήντα χρονών. Ανακαλώντας τον έρωτα πάνω από την άβυσσο του χρόνου, το χάρισμα της γραφής γονιμοποιεί και αναδεικνύει την μέχρι θανάτου δύναμη του πόθου. Στον "Εραστή" και ίσως σε ολόκληρο το έργο της Ντυράς".

(από τον πρόλογο της Χριστίνας Ντουνιά)