Εξήντα ακριβώς χρόνια µετά τη σύναψη των συµφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, στο βιβλίο αυτό εξετάζεται η δράση του πρέσβη Γεωργίου Σεφεριάδη (Σεφέρη) στο Κυπριακό (1956-1959) και αναλύεται το πολυσυζητηµένο θέµα των διαφωνιών και του διαλόγου του µε τον υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα κατά τη διαπραγµάτευση των συµφωνιών (Δεκέµβριος 1958 - Ιανουάριος 1959).

Η µελέτη του διαλόγου µεταξύ Σεφέρη και Αβέρωφ προσφέρει µεγάλες δυνατότητες για την αποτίµηση των προσλήψεων, των σχολών σκέψης αλλά και, ειδικότερα, του περίπλοκου µηχανισµού της διευθέτησης του 1959. Έτσι, επιχειρείται µέσω αυτής η διάγνωση της "υψηλής στρατηγικής" της ελληνικής πλευράς, που οδήγησε στην κυπριακή ανεξαρτησία αλλά και αποτέλεσε τµήµα µιας πολύ ευρύτερης και µακροπρόθεσµης αντίληψης των διεθνών σχέσεων, η οποία αφορούσε, σε τελική ανάλυση, τη συνολική πορεία του έθνους στον σύγχρονο κόσµο.

Το βιβλίο βασίζεται σε πολύχρονη, πολυαρχειακή έρευνα στα προσωπικά αρχεία των Κωνσταντίνου Καραµανλή, Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, Κωνσταντίνου Τσάτσου, Γιώργου Σεφέρη. Έχει επίσης µελετηθεί υλικό από το Διπλωµατικό και Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών, το αρχείο του Foreign Office, αµερικανικά δηµοσιευµένα έγγραφα, καθώς και άλλες δηµοσιευµένες πηγές, πρωτίστως αυτές που αφορούν τον Σεφέρη (επιστολές και ηµερολόγιο).