Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν συναντά κανείς τόσα πολλά κοινωνικά κέντρα, συλλογικότητες, έντυπα, εκδόσεις, ιστοσελίδες, ραδιόφωνα που αναφέρονται απευθείας στον αναρχισμό όσο στην Ελλάδα. Επίσης, είναι σίγουρο ότι σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν βλέπει κανείς τόσα πολλά συνθήματα υπογεγραμμένα με το άλφα σε κύκλο όσο σε αυτή τη χώρα των "κακών μαθητών του δυτικού κόσμου". Σε σχέση μάλιστα με το μέγεθος του πληθυσμού, η συμμετοχή των αναρχικών σε διάφορα κοινωνικά δρώμενα αλλά και στα εγχώρια κινήματα του κοινωνικού ανταγωνισμού είναι πράγματι εντυπωσιακή. Αυτό το σύντομο δοκίμιο προσπαθεί να κάνει μια πρώτη ανάγνωση ενός πολύ ενδιαφέροντος φαινομένου, που προσελκύει την προσοχή ανθρώπων από πολλές άλλες χώρες. Αυτοοργάνωση-απουσία ιεραρχίας, συναινετική λήψη των αποφάσεων, συμμετοχή στο κίνημα εναντίον της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, αντιφασιστικός-αντιναζιστικός αγώνας, έμπρακτη αλληλεγγύη στους μετανάστες, εναντίωση στα σχέδια κράτους και αφεντικών, αμφισβήτηση του κρατικού μονοπωλίου της βίας, υπεράσπιση του περιβάλλοντος και άλλων μορφών ζωής, αντιεμπορευματική κουλτούρα, αντισεξισμός και κριτική στην πατριαρχία, αλλά και κινηματικές υποδομές σε πολλές, μεγαλύτερες και μικρότερες, πόλεις της Ελλάδας, συνιστούν κάποια από τα κομμάτια του αναρχικού παζλ στην Ελλάδα. Καθώς ο 21ος αιώνας βρίσκεται σε εξέλιξη, σε εξέλιξη βρίσκονται τόσο οι δυνάμεις που επιδιώκουν τη σταθερή αναπαραγωγή του υπάρχοντος όσο και αυτές που δουλεύουν για την ανατροπή του. Μια παρουσίαση των δεύτερων στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό από μια αναρχική οπτική γωνία, νομίζουμε ότι συμβάλλει στην εκτίμηση μιας ανταγωνιστικής συνιστώσας που σπανίως αναφέρεται στο δημόσιο λόγο με το όνομά της, απόδειξη και αυτό της επικινδυνότητάς της για την κυριαρχία.