Ο τόμος αυτός αποτελεί το πρώτο μέρος του συγγράμματος των Quiamzade, Mugny και Butera πάνω στην Κοινωνική Ψυχολογία της Γνώσης και σκιαγραφεί τις βασικές αρχές μιας θεωρίας της κοινωνικής επιρροής ως διαδικασίας απόκτησης, διάρθρωσης και μετασχηματισμού της γνώσης. Πρόκειται για ένα θεωρητικό μοντέλο πραγματικό σταυροδρόμι διακριτών ερευνητικών πεδίων, αντίθετων επιστημολογικών προσανατολισμών, ανταγωνιστικών θεωρητικών αναφορών και διαφορετικών μεθοδολογικών πρακτικών, προϊόν μιας συλλογικής ερευνητικής δουλειάς που κράτησε πάνω από 40 χρόνια: στη Σχολή Ψυχολογίας της Γενεύης, εκεί όπου πρυτάνευε η οικοδομιστική θεώρηση της γνώσης έτσι όπως πρόβαλε από το έργο του Jean Piaget και των συνεργατών του, μια ομάδα ερευνητών ευαισθητοποιημένων στη στρουκτουραλιστική θεώρηση της κοινωνικής ψυχολογίας του Serge Moscovici, αλλά και στη γνωσιακή όσο και κοινωνιακή προσέγγισή της από τον Willem Doise, μελέτησαν τους δεσμούς μεταξύ γνώσης και επιρροής, και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η επιρροή συμβάλλει στην ανάπτυξη των γνώσεων. Αποτέλεσμα αυτού του εγχειρήματος είναι το παρόν σύγγραμμα