[...] Ο Καραβάτζο είναι ο πιο μυστηριώδης και ίσως ο πιο επαναστατικός ζωγράφος στην ιστορία της τέχνης. Στη Ρώμη, 34 χρόνια μετά το θάνατο του Μιχαήλ Αγγέλου, ανέτρεψε ριζικά το μανιερισμό των παλαιότερων ζωγράφων, τον οποίο θεωρούσε αφύσικο, ανούσιο και επιτηδευμένο. Διαμόρφωσε μια νέα ρεαλιστική γλώσσα στη ζωγραφική, διαλέγοντας τα μοντέλα του από το δρόμο. Σε κάθε ζωγραφική σύνθεση επέλεγε την πιο δραματική στιγμή, ακόμα και στα ιερότερα θέματα, όπως ήταν η Κοίμηση της Θεοτόκου, την οποία απεικόνισε, σχεδόν χωρίς αντίστοιχο προηγούμενο, ως νυχτερινή σκηνή. Το έμβλημά του ήταν η πρωτοκαθεδρία της φύσης και της αλήθειας. [...]
(απόσπασμα από το βιβλίο)