Στο παρόν έργο γίνεται μια προσπάθεια να παραμείνουν στη μνήμη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός χωριού που με το πέρασμα του χρόνου και τη γενική ερήμωση της υπαίθρου, που παρατηρείται εδώ και αρκετά χρόνια, τείνουν να εξαφανισθούν.

Είναι μια προσπάθεια αγάπης για τον τόπο, τις παραδόσεις που χάνονται, τα άτομα που φεύγουν και ξεχνιούνται, για τη διατήρηση όσων απέμειναν από το παρελθόν, τα οποία σιγά-σιγά αλλάζουν και μεταβάλλονται.

Το βιβλίο αυτό είναι προϊόν ανάγκης. Είναι μια μαρτυρία για τους μεταγενέστερους και μια ανάμνηση προσφιλών γεγονότων για τους επιζώντες.

Απευθύνεται κυρίως στους Καϊτσιώτες και λιγότερο ίσως στους άλλους αναγνώστες, που επιθυμούν να γνωρίσουν τον τόπο μας, γι' αυτό και χρησιμοποιεί κυρίως τις λέξεις το χωριό μας και όχι απλά την ονομασία Καΐτσα.

Σκοπός του έργου ακόμη είναι να κεντρίσει το ενδιαφέρον όχι μόνο των συγχωριανών μου να γράψουν τόσες άλλες πτυχές της ζωής των κατοίκων του χωριού, αλλά και των αναγνωστών των γύρω χωριών, για να περιγράψουν γεγονότα της περιοχής μας, ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη μαρτυρία του σήμερα, αρκετά πολύτιμη για το αύριο.

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)