"Η Ιωάννα της Λωρραίνης μ’ αρέσει περισσότερο απ' όλα τα βιβλία μου και είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, το καλύτερο. Εξάλλου, μου πρόσφερε επταπλάσια ευχαρίστηση απ' οποιοδήποτε άλλο: δώδεκα χρόνια προετοιμασίας και δύο χρόνια συγγραφής.
Η Ζαν ντ' Αρκ είναι αναμφίβολα η πιο εκπληκτική προσωπικότητα του ανθρώπινου γένους."
(Μαρκ Τουέιν)

"Η Ζαν ντ' Αρκ είναι το µόνο ιστορικό, υπαρκτό πρόσωπο που ενσαρκώνει όλες εκείνες τις αρετές τις οποίες ο Τουέιν αντιλαµβανόταν ως το Ευγενές στον άνθρωπο. Έπρεπε να πει την ιστορία της, γιατί συνιστά τον μοναδικό αντίλογο στον πεσιμισμό του και την ντετερμινιστική φιλοσοφία του."
(Ρόμπερτ Γουίγκινς)

Όταν οι "Προσωπικές αναμνήσεις της Ιωάννας της Λωρραίνης" εμφανίστηκαν σε συνέχειες στο "Harper's Magazine" το 1895, ο Μαρκ Τουέιν ήταν ήδη συγγραφέας διεθνούς φήμης. Τα δύο πιο δημοφιλή μυθιστορήματά του, "Χάκλμπερι Φιν" και "Τομ Σόγιερ", είχαν ήδη κερδίσει τις καρδιές του κοινού και των κριτικών. Παρόλο που τα προηγούμενα έργα του είχαν σημειώσει μεγάλη επιτυχία, το ίδιο του το επίτευγμα τον εμπόδισε να περάσει σ' ένα διαφορετικό λογοτεχνικό είδος. Το έργο "Πρίγκιπας και φτωχός" αντιπροσώπευε την αρχική απόπειρά του στην ιστορική μυθοπλασία. Το βιβλίο δεν γνώρισε αμέσως επιτυχία - ήταν μεγάλη η αλλαγή από την εικόνα του Αμερικανού χιουμορίστα που υπήρξε χαρακτηριστική του Τουέιν. Οι αναγνώστες ανέμεναν ότι η ιδιαίτερη σφραγίδα του χιούμορ και της αφήγησής του θα διαπερνούσε όλα του τα έργα και απογοητεύονταν όταν κάποιο βιβλίο του παρεξέκλινε από το προσδοκώμενο. Για τον λόγο αυτόν, ο Τουέιν αποφάσισε να εκδώσει ανώνυμα την πρώτη -σε συνέχειες- εκδοχή της Ιωάννας της Λωρραίνης, ώστε το βιβλίο να κριθεί αποκλειστικά για την αξία του. Η απαίτησή του για ανωνυμία δείχνει σαφέστατα το μέγεθος του θαυμασμού του για τον χαρακτήρα της Ιωάννας και τον σεβασμό του για την ιστορία της ζωής της. Η σχολαστική έρευνα του Τουέιν -ένα πραγματικό έργο αγάπης- διήρκεσε δώδεκα χρόνια, ενώ άλλα δύο χρόνια αφιερώθηκαν στη συγγραφή του μυθιστορήματος.

Σύμφωνα με τον βιογράφο του, το βαθύ ενδιαφέρον του Τουέιν για την Ιωάννα της Λωρραίνης γεννήθηκε όταν ήταν ακόμα μαθητευόμενος τυπογράφος στο Χάνιμπαλ του Μισούρι. Κάποια μέρα, ενώ επέστρεφε από τη δουλειά, ο Τουέιν βρήκε στον δρόμο ένα σκισμένο φύλλο που το είχε παρασύρει ο αέρας. Εξετάζοντάς το από περιέργεια, ανακάλυψε ότι ήταν από ένα ιστορικό βιβλίο για την Ιωάννα της Λωρραίνης. Αυτό το επεισόδιο τού άνοιξε την όρεξη να μάθει περισσότερα για τη ζωή της, και η έλξη που ένιωσε για τη γενναία ηρωίδα ολοένα και μεγάλωνε, μέχρι που κορυφώθηκε, χρόνια αργότερα, στο καλύτερο, κατά τον ίδιο, έργο του.

Ως ιστορικό μυθιστόρημα, η "Ιωάννα της Λωρραίνης" δεν ακολούθησε τις υφιστάμενες συμβάσεις του είδους. Ο Τουέιν δημιούργησε τον φανταστικό άρχοντα Λουί ντε Κοντ, που διηγείται τις αναμνήσεις από τη θητεία του ως ακολούθου και γραμματέως της Ιωάννας. Ο αληθοφανής χαρακτήρας του ντε Κοντ ως βασικού αφηγητή επικυρώνεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι ο Τουέιν αναφέρει πως τα απομνημονεύματα είναι μια πρόσφατη μετάφραση. Η "από πρώτο χέρι" αφήγηση των γεγονότων της ζωής της Ιωάννας χρησιμεύει προκειμένου να πειστούν οι αναγνώστες για την αλήθεια της ιστορίας της, ενισχύοντας τις συχνά αόριστες λεπτομέρειες που υπάρχουν στα ιστορικά βιβλία.

Κατά σύμπτωση, τα αρχικά του μυθιστορηματικού αφηγητή -S. L. C.- είναι τα ίδια με εκείνα του πραγματικού ονόματος του Τουέιν: Samuel Langhorne Clemens. Έτσι, ο ντε Κοντ είναι το alter ego του Τουέιν, η persona που απόλαυσε μια μακροχρόνια φιλία με την Ιωάννα της Λωρραίνης - την πιο αγαπημένη ιστορική μορφή του Τουέιν.