Το "Ινστιτούτο Ρύθμισης Ρολογιών" είναι ένα λογοτεχνικό κόσμημα του τουρκικού μοντερνισμού που εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κλασικά έργα της παγκόσμιας πεζογραφίας. Σε ένα πρώτο επίπεδο καταπιάνεται με τη φαιδρότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, τις αδυναμίες και τα πάθη μας. Σε ένα δεύτερο επίπεδο πραγματεύεται τη σχέση μας με τα ρολόγια και τον χρόνο, δηλαδή την αντίληψη που έχουμε για τη ζωή. Το μυθιστόρημα περιγράφει την κρίσιμη περίοδο της μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Τουρκική Δημοκρατία. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένας οργανισμός που προκύπτει από μιαν αμφίθυμη τάση για εκσυγχρονισμό. Το βιβλίο οργανώνεται γύρω από τα απομνημονεύματα του Χαϊρί Ιρντάλ, ενός συνηθισμένου και παραδοσιακού κατά βάση ανθρώπου, ο οποίος είναι αρκετά προκατειλημμένος όσον αφορά τις δυτικές αξίες και τις μοντέρνες ιδέες, τις οποίες όμως αναγκάζεται να αποδεχτεί στην πορεία. Γεννήθηκε φτωχός και το έχει καημό. Ανέκαθεν αγαπούσε τα ρολόγια και κατά καιρούς είχε δουλέψει δίπλα σε διάφορους ωρολογοποιούς. Κάποια στιγμή συναντά τον Χαλίτ Αγιαρτζί, έναν δαιμόνιο πρώην δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος διατηρεί άριστες σχέσεις με τον κρατικό μηχανισμό. Ο Χαλίτ Αγιαρτζί εμπνέεται από τις αφηγήσεις του Χαϊρί Ιρντάλ σχετικά με τα ρολόγια και τον χρόνο, και κάπως έτσι αποφασίζει να δημιουργήσει το Ινστιτούτο Ρύθμισης Ρολογιών με απρόβλεπτα αποτελέσματα...