Ο παράξενος κόσμος του Ιερώνυμου Μπος μπορεί να μελετηθεί καλύτερα στο Πράδο της Μαδρίτης. Εδώ βρίσκονται τα τρία πιο σημαντικά τρίπτυχα που φιλοτέχνησε, αλλά και πολλοί μικρότεροι πίνακες του ίδιου και του εργαστηρίου του. Οι διαφορές τους σε σχέση με τους άλλους πίνακες που εκτίθενται στην ίδια αίθουσα είναι εμφανείς. Η ψυχρή παρατήρηση και η ακριβής απόδοση των λεπτομερειών που χαρακτηρίζουν τη "Μνηστεία της Παναγίας" του Ρομπέρ Καμπέν, καθώς και η επιβλητική λιτότητα του Ροχίερ βαν ντερ Βέιντε στην "Αποκαθήλωση" δεν έχουν κανένα κοινό στοιχείο με τα γεμάτα διαβόλους τοπία του "Κάρου με το άχυρο" ή του "Κήπου των επίγειων απολαύσεων" του Μπος, που μας φέρνουν αντιμέτωπους μ' έναν κόσμο ονείρων, έναν κόσμο εφιαλτικό, με τις μορφές να πάλλονται και να μεταμορφώνονται μπροστά στα μάτια μας.
[...]