Ο Μιχάλης νηφάλιος και ειλικρινής με το μοναδικό του θετικό θράσος που τον διακρίνει, μας ανοίγει στην αυτοβιογραφία του μοναδικές σελίδες από το παρελθόν της πόλης μας.
Ιστορεί τις δικές του περιπλανήσεις που ορίζονται τόσο από τον γεωγραφικό χώρο της εκάστοτε παραμονής του όσο και από τις ανελέητες βουτιές του στον εσωτερικό του κόσμο.
Ανόθευτος και απλοϊκός στην γραφή του: "νοσταλγώ τα εφηβικά πειράγματα και καλαμπούρια φίλων και συμμαθητών, αναρωτιέμαι πώς, πότε και με ποιούς θα τα ξαναβρώ".
Γνήσιος, πηγαίος και ταπεινός: "οι καυγάδες των φίλων μας είναι η χαρά των εχθρών μας..."
Αξιοποιεί όλα τα αρχεία του και μέσα από την πορεία του- από την παιδική ηλικία μέχρι το σήμερα- περνάει η τοπική ιστορία.
Πετυχαίνει με παραστατικό τρόπο και πειθαρχώντας με επιδεξιότητα το πλούσιο υλικό του να αναπαραστήσει πειστικά το κλίμα που επικρατούσε στο διάβα της ζωής του.¨
Παιγνιώδης, σκωπτικός, και σατιρικός: "Μιχαλάκη, ποτέ δε θα ζητάς ταυτότητα από ένα πελάτη μας, γιατί το θεωρεί ντροπή και προσβολή να μην τον γνωρίζουν στην τράπεζα, αφού είναι χρόνια πελάτης...".
Αλλά και αισθαντικός: "...κάναμε τα σχετικά γλεντάκια, λίγο σε ταβερνούλες και μερικές φορές σε χορευτικά κέντρα ΠΙΣΙΝΑ, ΠΑΝΟΡΑΜΑ με γνωστές κοπέλες της γειτονιάς ή συμμαθήτριες, χορεύνοντας τα σφιχταγκαλιαστά μπλούζ, τα αέρινα βάλς, το τουίστ, τσά-τσά, χάλι γκάλι, γιάγκα, χασαποσέρβικο και νάαα!!! ο ιδρώτας από το πήδημα, το χορευτικό!!!!.
Χαμηλόφωνος και τρυφερός, με την γλώσσα της καθημερινότητας παρατηρεί στοχαστικά τη ζωή και μας υπενθυμίζει ότι τα αφανή είναι πολλές φορές και τα ουσιαστικότερα.
Παράδειγμα θάρρους, στωικότητας και εργατικότητας.
Ανεβοκατεβαίνει αιθέριες κλίμακες, διαβαίνει επιβλητικές πύλες μέχρι να καταλήξει στο δικό του λιμάνι όπου εδώ βρίσκουν τη θέση τους η μνήμη, η ερωτική διάθεση, η ανθρώπινη ταπεινότητα.
Ο αναγνώστης μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μαθαίνει την καθημερινότητα της εποχής και αρκετές ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες της Ξάνθης.