Εδώ και λίγο καιρό λοιπόν, εξασκώ στο Μέξικο Σίτι το χρήσιμο επάγγελμά μου. Συνίσταται κατά πρώτον, αποκτήσατε τη σχετική εμπειρία, στο να προβαίνω σε δημόσια εξομολόγηση όσο συχνότερα γίνεται. Κατηγορώ τον εαυτό μου, επί μακρόν και δια μακρών. Δεν είναι δύσκολο. Τώρα πια έχω μνήμη. Προσοχή όμως, δε με κατηγορώ χονδροειδώς, με δυνατά στηθοκοπήματα. Όχι, πλέω απαλά, πολλαπλασιάζω τις αποχρώσεις καθώς και τις παρεκβάσεις, προσαρμόζω εντέλει τα λόγια μου στον ακροατή, τον οδηγώ να πλειοδοτήσει. Αναμειγνύω ό,τι με αφορά και ό,τι αφορά τους άλλους...[...]