Στις σελίδες του βιβλίου "ανεβαίνει" ο κόσμος του Θεάτρου, ο τόσο συναρπαστικός, που αιχμαλώτισε απ’ την πρώτη στιγμή την ψυχή του συγγραφέα. Το πραγματικό Θέατρο, που ευτυχώς, έστω και ως μειοψηφία, υπάρχει- και όπως έλεγε ο σπουδαίος Μινωτής "είναι η παρηγοριά του ανθρώπου".

Όταν μπήκαμε στη μεγάλη αίθουσα, κόντεψα να λιποθυμήσω. Τι πολυτέλεια, Θεέ μου! Μπροστά η τεράστια σκηνή με την πελώρια βελούδινη κουρτίνα ριχτή, να κρύβει το σκηνικό...

Άνοιξα το πρόγραμμα που πήραμε μπαίνοντας και το διάβασα γεμάτος περιέργεια. Στο εξώφυλλό του έγραφε: ΘΙΑΣΟΣ ΜΑΡΙΚΑΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ. Στις μέσα σελίδες του είχε φωτογραφίες της μεγάλης Τραγωδού και των άλλων ηθοποιών. Λίγα λόγια για το έργο και τη διανομή των ρόλων.

Η παράσταση που θα βλέπαμε, ήταν το έργο του Παναγιώτη Καγιά, "Όπου αγαπά παιδεύει". Το βασικό ρόλο της Ευτυχίας κρατούσε η ίδια, η μεγάλη Μαρίκα Κοτοπούλη. Στους άλλους ρόλους ήταν οι Β. Λογοθετίδης, Ερ. Κονταρίνης, Γ. Κοντογιάννης, Γ. Βασιλειάδου, νομίζω ο Ν. Δενδραμής και μερικοί άλλοι...