Η στάση των απλών ανθρώπων απέναντι στην επιστήμη είναι "λίπασμα" που ευνοεί την ανάπτυξη και την άνθηση μύθων. Το μήλο του Νεύτωνα, η μπανιέρα του Αρχιμήδη, η χρυσή τομή, το αεικίνητο, ο δαίμων του Μάξουελ, η E=mc² του Αινστάιν, οι μαύρες τρύπες, τα UFO, το φίδι του Κεκουλέ, ο Φρανκεστάιν, το Μπιγκ Μπαγκ, η γάτα του Σρέντιγκερ, το χάος και η πεταλούδα του Λόρεντς, τα καρνέ του Λεονάρντο ντα Βίντσι αλλά και ο μύθος της προόδου είναι μερικοί μόνον από τους μύθους αυτούς. Η ιδέα του να πλησιάσουμε και να κοιτάξουμε από κοντά το μυθικό αυτό πάνθεον των μεγάλων στιγμών της επιστήμης είναι περίπου εικονοκλαστική. Για να το καταφέρουμε, θα πρέπει να απαρνηθούμε κάθε οίδημα ιερότητας που θα μπορούσε να μας διακατέχει και τα ερωτήματά μας πρέπει να είναι αθώα, όπως εκείνα των μικρών παιδιών. Τί ήταν το μήλο του Νεύτωνα; Φιρίκι ή ξινόμηλο; Ο Αρχιμήδης; Έτρεχε πράγματι στην κατηφόρα των Συρακουσών φωνάζοντας Εύρηκα; Γιατί Μπιγκ; Αλλά και γιατί Μπανγκ; Οι μαύρες τρύπες; Μπήπως υποκαθιστούν μέσα στη φαντασία μας την έννοια κόλαση; Γιατί άραγε διατηρείται σε τόσο υψηλά επίπεδα η δημοτικότητά τους; Η μυθολογία της επιστήμης έχει ένα δικό της οικοδόμημα. Στις δύο απέναντι γωνίες βρίσκονται μια κραυγή -το Εύρηκα- και μια εξίσωση, η E=mc². Η κραυγή συμβολίζει τη δύναμη του ανθρώπινου σώματος, η εξίσωση τις δυνατότητες του πνεύματος του ανθρώπου.