Η ιδέα της ενιαιοποίησης των γνώσεων δεν αποτελεί καινοφανές ζητούμενο των ημερών μας, αλλά αντίθετα υπήρξε και εξακολουθεί να βρίσκεται στο προσκήνιο της αναλυτικής και ερευνητικής σκέψης, καθώς και στο επίκεντρο σημαντικών μεταρρυθμιστικών προσπαθειών.

Ο έντονος διάλογος αλλά και οι αντιγνωμίες που έχουν αναπτυχθεί μέσα στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής κοινότητας, έχουν οδηγήσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων στη διαμόρφωση καινοτόμων και ρηξικέλευθων προτάσεων, οι οποίες αποδομούν τις βασικές έννοιες που συνέχουν "το σχολείο όπως το ξέρουμε" και αμφισβητούν ευθέως τα δομικά φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του.

Η διδασκαλία της μουσικής και των υπολοίπων τεχνών στο πλαίσιο ενός περιβάλλοντος ενιαιοποίησης και διεπιστημονικών προσεγγίσεων αποδεικνύεται προβληματική. Η μελέτη των παραδειγμάτων του εξωτερικού υπογραμμίζει μια σειρά δυσκολιών προς επίλυση, προκειμένου να διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο η προσφερόμενη γνώση και να συντελεσθεί η αισθητική εκπαίδευση σύμφωνα προς τους σκοπούς και τους στόχους του αναλυτικού προγράμματος.

Το βιβλίο της Σμαράγδας Χρυσοστόμου πραγματεύεται τόσο τα θεωρητικά όσο και τα διδακτικά-μεθοδολογικά ερωτήματα τα οποία θέτει η πρόκληση της διεπιστημονικότητας και επιχειρεί να διερευνήσει τις παραμέτρους που πλαισιώνουν το δίλημμα της διεπιστημονικής προσέγγισης στη διδασκαλία της μουσικής. Το συγκεκριμένο βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει προσθήκη στην περιορισμένη βιβλιογραφία της Μουσικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε έναν τομέα που απασχολεί τη σύγχρονη κοινότητα των παιδαγωγών όλων των ειδικοτήτων. Η πολυπλοκότητα και η συνθετότητα της μουσικής ως γνωστικού αντικειμένου επιβάλλει την αντικειμενική μελέτη των δυνατοτήτων της, καθώς και των προβλημάτων που προκύπτουν στο πλαίσιο της διεπιστημονικότητας και της ενιαιοποίησης των γνώσεων.

Απευθύνεται σε όλους όσους ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα και ιδιαίτερα για τη μουσική εκπαίδευση στην Ελλάδα του σήμερα, όπως αυτή επιχειρεί να εκσυγχρονιστεί και να παρακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις.