Το έργο των Graham Allison και Philip Zelikow, "Essence of Decision: Explaining the Cuban Missile Crisis" ή, όπως αποδίδεται στα ελληνικά, "Η Κρίση της Κούβας: Η Ουσία της Απόφασης", αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγµα προσπάθειας κατανόησης και συστηµατοποίησης της δυναµικής της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Αν και το ανά χείρας έργο τυπικά αποτελεί βελτιωµένη έκδοση του βιβλίου του Graham Allison, "Essence of Decision", που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1971 - έγινε ανάρπαστο, γνώρισε οξύτατη κριτική και υιοθετήθηκε έκτοτε ως βασικό εγχειρίδιο διδασκαλίας στα µεγαλύτερα αµερικανικά πανεπιστήµια - η συµµετοχή στη δηµιουργία αυτής της έκδοσης ενός έµπειρου ιστορικού του Philip Zelikow, ο εµπλουτισµός της θεωρητικής προσέγγισης µε σύγχρονες, χαρακτηριζόµενες από µια διεπιστηµονικότητα τάσεις, όπως και η χρησιµοποίηση νέου ανέκδοτου αρχειακού υλικού προκειµένου για την µελέτη της σύγκρουσης της Κούβας και τη συνακόλουθη επαλήθευση µέσα από αυτή των θεωρητικών συµπερασµάτων, µα, πρώτιστα, η πιο µεστή από εµπειρία και συνέπεια προσέγγιση του θέµατος -άµεσο αποτέλεσµα της παρεµβολής εικοσιπέντε ολόκληρων χρόνων µεταξύ της πρώτης και της δεύτερης αυτής έκδοσης- δύνανται να προσδώσουν σε αυτό το έργο χαρακτήρα του πρωτότυπου.
Ο τρόπος διαπραγμάτευσης του θέματος, δηλαδή, η λεπτομερής ενασχόληση τόσο με το θεωρητικό υπόβαθρο όσο και με την περιπτωσιολογική μελέτη αναδεικνύει το βιβλίο σε ένα χρήσιμο "εργαλείο" όχι μόνο για τους συστηματικούς μελετητές της λήψης αποφάσεων ή/και της "προσφιλούς" κρίσης της Κούβας, αλλά και για τους φοιτητές, καθώς σε αυτό θα βρουν μια συνοπτική και επεξηγηματική καταγραφή των όσων λαμβάνουν χώρα στο γνωστικό πεδίο της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στην εξωτερική πολιτική ενώ, παράλληλα, θα τους δοθεί η δυνατότητα να έχουν μια μεθοδική παρουσίαση ενός σημαντικού επεισοδίου του Ψυχρού Πολέμου. Κυρίως, όμως, ο τρόπος διαπραγμάτευσης του θέματος μπορεί να προσφέρει ένα ευχάριστο ανάγνωσμα στον καθένα που επιθυμεί να προβληματιστεί γύρω από το ερώτημα "πώς θα έπρεπε οι πολίτες να κατανοούν τις πράξεις των κυβερνήσεών τους", η απάντηση του οποίου ή η υπόδειξη μιας απάντησης, άλλωστε, αποτελεί και το βασικότερο στόχο των συγγραφέων, όπως οι ίδιοι τονίζουν.