Με ποια προσέγγιση θα πρέπει να νοήσουμε την πόλη; Ήδη στους Έλληνες συγκρούονταν, πάνω στην ασπίδα του Αχιλλέα, η εν ειρήνη πόλη και η εμπόλεμη πόλη. Δύο μοντέλα προσφέρονται σ' εμάς: το ανθρωπολογικό, που εστιάζεται στα ήθη και τις δοξασίες, και το ιστορικό, που δίνει προνομιακή θέση στις πολιτικές αποφάσεις και τις πολεμικές συγκρούσεις. Η Nicole Loraux υποβάλλει σε κριτική τη σύγχρονη ανθρωπολογία της αρχαίας Ελλάδας. Μήπως αυτή η τελευταία "ξαναψύχρανε" την ελληνική πόλη εστιάζοντας την προσοχή στο κέντρο, το μέσον, την εξισωτική κατανομή και την εναλλαξιμότητα των πολιτών, εξαλείφοντας κοντολογίς το πολιτικό στοιχείο ή εννοώντας το μόνο υπό την επίδραση του Ενός και αδιαίρετου; Μήπως είναι καιρός να αντιστραφεί η τάση, να προβούμε σε μια "αναθέρμανση" της πόλης αποσπώντας την από την ακινησία, για να τη δούμε πλέον σε κίνηση, επανεισάγοντας τη σύγκρουση μέσα στους κόλπους της; Με ποιον τρόπο το Εν διχάζεται σε δύο; Η στροφή του βλέμματος συνεπάγεται αναγκαία το μετασχηματισμό του αντικειμένου. [...]