Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήσαν μεγίστη μυστηριακή τελετή, που στόχευε στην κατανόηση και την υπόμνηση της συνέχειας της Ελληνικής Θρησκείας από την Εποχή του Χρυσού Γένους και στην αγωνιστική κάθαρση της ψυχής των Πανελλήνων. Οι ίδιοι Αγώνες ονομάζονται Ιεροί, η Εκεχειρία επίσης ήταν Ιερή, ενώ ο μήνας διάρκειάς της ήταν η Ιερομηνία. Οι νικητές απεκαλούντο "Ισόθεοι" και οι συγγενείς τους "Μακάριοι". ΄Ορκοι βαρύτατοι και θυσίες προς αρχαιότατες θεότητες - όπως οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, οι Κούρητες, ο Αχιλλεύς, ο Πέλοψ, ο Κρόνος, η Ρέα - και προς τους Ολύμπιους Θεούς, άνοιγαν τους Αγώνες. Η χρυσή άρπη, με την οποία έκοβαν τον κλώνο του Ιερού κότινου, ήταν όργανο υψίστης τελετουργικής σημασίας. Η παράδοση ανάγει τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες στην προανθρώπινη εποχή, όταν οι Θεοί των μυστηρίων, οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, εόρτασαν τη σωτηρία του Διός Λικνίτου με το ιερό αγώνισμα του δρόμου, που αναπαριστά τον τρόπο και το έργο του δημιουργού Ολυμπίου Διός. Αλλά και τα άλλα αγωνίσματα, πρώτοι ετέλεσαν Ολύμπιοι Θεοί, στην Ουράνια Ολυμπία Γη, αγωνιζόμενοι κατά των δυνάμεων της εντροπίας και υπέρ της Ζωής. Η πρώτη ιστορική Ολυμπιάδα γίνεται ύστερα από Δελφικό χρησμό, σαν τελετή καθαρτήρια του μιάσματος του εμφύλιου σπαραγμού. Ο κότινος στέφανος είναι σύμβολο πολύπλοκων θεολογικών παραδόσεων και το σημείο της εποπτείας των Ολυμπιακών Μυστηρίων ... Οι Ελλανοδίκες είναι οι Ιεροφάντες, οι Σπαρτιάτες πολεμιστές οι Κουρητικοί φρουροί, η ιέρεια της Δήμητρας η προκαθημένη επόπτις των Αγώνων. Ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η οσιότητα των Αγώνων, αλλά σήμερα υπερτονίζεται το θεαματικό στοιχείο τους, που δεν ήταν παρά τα "Δρώμενα" των Ολυμπιακών Μυστηρίων.