Δείγμα γραφής:
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΩΡΥΧΟΥ
Ξύπνα...έφεξε επιτέλους ο μολυβένιος ήλιος,
τα τενεκεδάκια της νύχτας αστέρια κι ο γκρίζος θόλος
μια κουρελιασμένη ηλιαχτίδα γράφει στο κρεβάτι σου
με σκονισμένη βιασύνη μια ρυπαρή λέξη φωτός.
Τα πουλιά του χειμώνα με φτερά πλουμίδια στέκουν
ακίνητα στα κλαριά, στην ηλιοφώτιστη σιωπή,
θαμπωμένα από άγνωστες λάμψεις,
καρτερώντας τη βοσκή που η καπνιά θ' αφήσει.
Δεν μπορούμε να μοιραστούμε τα όνειρά σου, το ξύπνημά σου
σ' αυτό το χαλασμένο φως που τσακίζει
/του σκοταδιού το πρόσωπο.
η υφήλιός σου καθώς του Πτολεμαίου είν' επίπεδη-
κι ο χρόνος πριν από σένα είναι το εύρος του διαστήματος.
Το μέλλον σου είναι το παρελθόν στο τόσο μαύρο κάρβουνο
που η θανατερή του σκοτεινιά δεν γυρίζει πίσω τη λάμψη.