Η μεταπολεµική περίοδος αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στον πολιτισµικό διάλογο Αµερικής και Ευρώπης, καθώς µονοπωλείται από την πολιτική και οικονοµική ηγεµονία των Η.Π.Α. στην γηραιά ήπειρο αλλά και από την πολιτισµική και ιδεολογική "σταυροφορία" τους σ΄αυτήν.
Στο πλαίσιο αυτό, η πεποίθηση ότι στο εξής οι Η.Π.Α. αποτελούν βασικό σκηνικό διεθνών εξελίξεων γίνεται εξαιρετικά δηµοφιλής σε ένα κοµµάτι της ευρωπαϊκής διανόησης, που µε την παρότρυνση των αµερικανικών κυβερνήσεων σπεύδει να γνωρίσει από κοντά αυτόν τον "γνωστό, άγνωστο" κόσµο.
Από την πλευρά της Ελλάδας, τα πιο ενδιαφέροντα κείµενα που γράφτηκαν για την Αµερική µεταπολεµικά, είναι εκείνα που συνδυάζουν ταξιδιωτικές εντυπώσεις µε κοινωνικές αναλύσεις, µέσα από τη βιωµατική και εξερευνητική µατιά των συγγραφέων τους στον Νέο Κόσµο.
Το βιβλίο εστιάζει στα κείµενα των πρώτων Ελλήνων διανοουµένων, αντιπροσωπευτικών εκπροσώπων της γενιάς του '30, οι οποίοι στις αρχές της δεκαετίας του 1950 συµµετείχαν στο πρόγραµµα ανταλλαγής της αµερικανικής κυβέρνησης Smith-Mundt, µε σκοπό να γνωρίσουν καλύτερα την χώρα, τους ανθρώπους της και να γράψουν γι' αυτά.
Τα ταξίδια ήταν καλοσχεδιασµένα, µε συγκεκριµένο πρόγραµµα και όλα τα έξοδα καλυµµένα από την αµερικανική κυβέρνηση. Κάπως έτσι, µε φόντο την αµερικανική πολιτισµική προπαγάνδα ξεκινά και το οδοιπορικό των Βενέζη, Θεοτοκά και Καραγάτση στην Αµερική.