Είµαστε πονηροί σαν πίθηκοι και ατρόµητοι σαν λιοντάρια. Καταβροχθίζουµε σαν γουρούνια, κακολογούµε τους γείτονές µας µε µοχθηρή γλώσσα οχιάς, συνουσιαζόµαστε όπως οι ερωτιάρες κουνέλες, είµαστε αλαζόνες σαν τα παγώνια, τσιγκούνηδες σας αρουραίοι και, ακόµη, τεµπέληδες σαν τον τεµπέλη. Η εδώ και πολύ καιρό δεδοµένη απάτη του να φορτώνουµε στα ζώα όλα όσα αποδοκιµάζει η ηθική µας κατέληξε να πάρει µια εντελώς διαφορετική έννοια. Η µελέτη της συµπεριφοράς ανθρώπων και ζώων, η ηθολογία, όχι µόνο βρήκε στον άνθρωπο πολλά χαρακτηριστικά του ζώου, αλλά επίσης αναγνώρισε στο ζώο την πλειονότητα των γνωρισµάτων που θεωρούµε τυπικά του ανθρώπου. Στο εξής, αµαρτία θα είναι να αγνοήσουµε ότι τίποτε, εκτός από µια κακώς εννοούµενη αλαζονεία, δεν χαράζει σαφή σύνορα ανάµεσα στον άνθρωπο και το ζώο. Σε επτά βασικά κεφάλαια, όσα και τα θανάσιµα αµαρτήµατα (συν ένα µικρότερο, αφιερωµένο στο ψέµα), αυτό το βιβλίο αποδεικνύει την παραπάνω διαπίστωση.