Η μελέτη της ανάπτυξης της γλώσσας και της επικοινωνίας στο παιδί βρέθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στο επίκεντρο δυναμικών εξελίξεων. Άμεση απόρροια επαναστατικών προόδων στη γλωσσολογία, αναπτύχθηκε κυρίως στο πλαίσιο του διεπιστημονικού κλάδου της ψυχογλωσσολογίας και συνέπεσε με προόδους στη μελέτη της ψυχοβιολογικής ανάπτυξης του παιδιού καθώς και των γνωστικών φαινομένων.
Γνώρισε την άνθηση που χαρακτήρισε εν γένει τις γλωσσικές επιστήμες και που είχε αντίκτυπο στην ευρύτερη περιοχή των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών. Η ανάπτυξη της γλώσσας αποτελεί ζήτημα-κλειδί για τη μελέτη της ψυχικής, της γνωστικής και κοινωνικής ανάπτυξης του παιδιού διότι η γλώσσα διαδραματίζει θεμελιακό ρόλο στη διαμόρφωση του ψυχισμού, της νοημοσύνης και της κοινωνικής ζωής. Επίσης μπορεί να συνεισφέρει καθοριστικά σε ζητήματα όπως η θεωρία της γλώσσας, της γνώσης, της μάθησης, της ψυχοβιολογικής ανάπτυξης. Από τη μελέτη αυτή προκύπτουν φυσικά και πρακτικές συνέπειες για χώρους όπως η εκπαίδευση και η λογοθεραπεία. Το βιβλίο εξετάζει κατ' αρχάς ιστορικές, μεθοδολογικές και θεωρητικές διαστάσεις της επιστημονικής αυτής περιοχής. Στέκεται στη συνέχεια στο τι γνωρίζουμε για την ανάπτυξη αφενός των γλωσσικών και αφετέρου των επικοινωνιακών ικανοτήτων στο παιδί. Εξετάζει, πιο συγκεκριμένα, τους επιμέρους τομείς της γλωσσικής ανάπτυξης, που είναι η κατάκτηση φωνολογικών, γραμματικών και σημασιολογικών γνώσεων. Εξετάζει ακόμη την ανάπτυξη των λεγόμενων πραγματολογικών, κειμενικών και κοινωνιογλωσσικών γνώσεων που καθιστούν δυνατή τη χρήση της γλώσσας στην επικοινωνία.