Σε αυτόν τον χειμαρρώδη μονόλογο, ο συγγραφέας Πίνο Κακούτσι δίνει το λόγο στη ζωγράφο Φρίντα Κάλο. Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, μέσα στην οδύνη, τη μοναξιά, τις στιγμές απελπισίας, ξαναζεί όλα όσα μπόρεσε να ξεπεράσει με τη δύναμη της θέλησής της. Διηγείται τη θυελλώδη σχέση της με τον Ντιέγκο Ριβέρα, τον άντρα της ζωής της, και εξηγεί το πάθος της για "το δικό της" Μεξικό. Μιλά για τα πολιτικά ιδανικά της, για τη φιλία της με τον Τρότσκι και για τους αναρίθμητους άλλους δεσμούς της.

Η ζωή της ήταν μια ζωή στα άκρα γεμάτη χρώματα, ακριβώς όπως και η ζωγραφική της. Μια ζωή επαναστατική, γιατί, αν και γεννήθηκε το 1907, της άρεσε να λέει ότι το έτος γέννησής της ήταν το 1910, το έτος της Μεξικανικής Επανάστασης.

Σε μια αφήγηση μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ο Πίνο Κακούτσι ανασυνθέτει την ιστορία μιας μυθικής ανθρώπινης ύπαρξης, μιας σπουδαίας ζωγράφου, της οποίας το έργο εξακολουθεί να συγκλονίζει. Μέσα σε λίγες σελίδες βρίσκουμε το Μεξικό, το ξύπνημα της φαντασίας, τον πόθο που ποτέ δεν έσβησε για τον ίδιο άνδρα, μια φλογερή γυναίκα που δεν σταματά να δρα και να δημιουργεί. Στο μικρό αυτό βιβλίο είναι κλεισμένος ένας τεράστιος θρίαμβος : ΖΗΤΩ Η ΖΩΗ !