Αν η μορφή της Ενωμένης Ευρώπης άλλαξε τόσο ριζικά από το 1957 έως σήμερα, πώς θα μπορούσε άραγε να μοιάζει το 2057; Ποια νέα χαρακτηριστικά θα διαμορφώσουν το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα εκατό της χρόνια; Η ανησυχία και η αναγκαία συζήτηση για τα προβλήματα μιας Ευρώπης σε αναζήτηση της ταυτότητάς της έχουν οδηγήσει σε μια απαισιοδοξία ή ακόμα και σε μια απαξίωση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, που δεν δικαιολογείται από τα γεγονότα. Η απαισιοδοξία και η άρνηση έχουν συχνά τη δυσάρεστη τάση να εξελίσσονται σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ας μην το ξεχνάμε, παραμένει, με όλες τις ατέλειές της, το πιο επιτυχημένο πολιτικό μοντέλο ειρηνικής διεθνικής συνεργασίας στην Ιστορία, διατηρεί δε πλήρως τη γοητεία της ως το μοναδικό παγκοσμίως πείραμα μιας υπερεθνικής έννοιας περί δημοκρατίας και πολιτειακής οργάνωσης.

Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να σκιαγραφήσει, σε πείσμα των καιρών, μια αισιόδοξη εικόνα για το μέλλον της Ευρώπης και τη θέση της στην παγκόσμια σκηνή του νέου αιώνα. Να υπενθυμίσει ότι η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης ήταν ήδη από τη στιγμή της σύλληψής της και παραμένει έως σήμερα μια ιδέα ευγενής, την ευόδωση της οποίας έχουμε κάθε δικαίωμα να οραματιζόμαστε.
Αυτό ήταν άλλωστε ανέκαθεν η Ενωμένη Ευρώπη: όχι τόσο μια χειροπιαστή πραγματικότητα αλλά μια ιδέα, ένα όραμα για το μέλλον, κάτι τόσο άυλο και εύθραυστο όσο και ένα όνειρο.