Η παρούσα συλλογή ιεραποστολικών μελετημάτων του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας αποτελεί εκδοτικό γεγονός, καθώς οι αναγνώστες έχουν την δυνατότητα χάρη σ' αυτό το ευσύνοπτο πόνημα να κατανοήσουν εκκλησιολογικά την ανά τον κόσμο διάδοση της αλήθειας του Ευαγγελίου μέσω των γραπτών ενός ιεράρχη ο οποίος αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του σ' αυτόν τον σκοπό, επαληθεύοντας στο πρόσωπό του όσο λίγοι το Καινοδιαθηκικό "έσεσθέ μοι μάρτυρες". Ο συγγραφέας αναδεικνύει την βαθύτερη θεολογική σημασία της ιεραποστολής που είναι συνηφασμένη με την ίδια την φύση της Εκκλησίας: η Εκκλησία οφείλει να είναι ιεραποστολική, ν' ανοίγει τις αγκάλες της σε μη μέλη της κηρύσσοντας τον λόγο του Ευαγγελίου, πραγματώνοντας έτσι την εντολή του Κυρίου μας: "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" (Ματθ. 28:19).

Το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι αφιερωμένο στην ιεραποστολική δράση των μοναχών της ερήμου και των πρώτων χριστιανών, καθώς και στην ένδοξη εποχή του εκχριστιανισμού της Αν. Ευρώπης χάρη στις σύντονες και οργανωμένες ιεραποστολές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται εκτενώς οι μέχρι πρότινος άγνωστες στο ευρύ κοινό ορθόδοξες ιεραποστολές των νεότερων χρόνων στην Κίνα, την Ιαπωνία αλλά και την Αλάσκα. Η ευρύτητα των παρατιθέμενων πληροφοριών και η πλούσια βιβλιογραφία στην οποία παραπέμπει ο συγγραφέας καθιστούν το έργο, πέρα από εύληπτο για το ευρύ κοινό, απαραίτητο εγχειρίδιο για κάθε επιστημονικό ερευνητή.