Με αυτή τη φράση ξεκινούσε ο Ανέστης Κωνσταντινίδης, εκδότης, τον πρόλογο του στην πρώτη έκδοση του Λεξικού "Μέγα λεξικό της ελληνικής γλώσσης" των H. G. Liddell, R. Scott, Α. Κωνσταντινίδου το 1904. Έκτοτε το Λεξικό έγινε μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αλλά και πολύτιμο εργαλείο ακόμα και σήμερα, μετά από 100 και πλέον έτη.

Επειδή όμως ο όγκος και ο χαρακτήρας του σοφού αυτού έργου σπανίως του επέτρεψε ως τώρα να εξέλθει των μεγάλων βιβλιοθηκών και των πανεπιστημιακών σπουδαστηρίων, οι εκδόσεις "Πελεκάνος" ανέλαβαν την έκδοση της επίτομης σύντμησής του, που όχι μόνον δεν παραλείπει κανένα από τα ουσιώδη στοιχεία του αναλυτικού Λεξικού, αλλά ενσωματώνει, κατά το δυνατόν, και της νεότερης έρευνας τα πορίσματα.

Τα λήμματα της Επιτομής καλύπτουν το χρονικό διάστημα από την εποχή του Ομήρου έως την περίοδο των Κλασικών Αττικών δημιουργών. Επιπροσθέτως, στην Επιτομή περιλαμβάνονται λέξεις που χρησιμοποιούνται στον Αριστοτέλη, στον Πολύβιο και στον Στράβωνα, στους "Βίους" του Πλουτάρχου, στον Λουκιανό, στους Ποιητές της Ανθολογίας και στους συγγραφείς της Καινής Διαθήκης. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)