Υπάρχουν κείμενα που η ανάγνωσή τους είναι μια βίαιη εκτόνωση από συναισθήματα και ερωτηματικά έτσι ώστε να είναι δύσκολο να υποδείξεις τα εξαιρετικά τους χαρακτηριστικά. Η "Ελαφριά αποσκευή", στην εξαίρετη απόδοση της κυρίας Μελίτας Καραχάλιου, στην ελληνική γλώσσα, βρίσκεται κατά τη γνώμη μου, ανάμεσα σ' αυτά.
"Σ' αποζητώ και φθάνεις απροσδόκητη/με την ελαφρά σου αποσκευή/να διαταράξεις/ την ασάλευτη ζωή μου": μ' αυτούς τους στίχους ο Βίτο Ντ' Αρμένιο σχολιάζει τη διαδρομή του, προσφέροντας μια άποψη για την ποίηση ως ανθρώπινη περιπέτεια και κάνοντας μια αναδρομή στις ρίζες του λυρικού λόγου. [...]

(από τον πρόλογο, Φοίβος Κ. Γκικόπουλος, αναπλ. καθ. ιταλικής λογοτεχνίας, τμ. Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Α.Π.Θ. )