Το 2001-2002 έκανα μια σειρά εκπομπών στον ραδιοφωνικό σταθμό 9.58 fm της ΕΡΤ 3 με τίτλο "Εγώ, φαντάρος στο χακί. . .". Στις εκπομπές αυτές διηγήθηκα ιστορίες και περιστατικά από τη στρατιωτική μου θητεία (1955 - 1956). Ο αγαπητός φίλος Γιώργος Καλιεντζίδης ερχόταν στο σπίτι μου και κατέγραφε στο κασετόφωνό του τα όσα του έλεγα αυτοσχεδιάζοντας χωρίς σημειώσεις.

Ύστερα από τη μετάδοση των εκπομπών η αγαπητή Αναστασία Παπαϊωάννου ανέλαβε ευσυνείδητα την απομαγνητοφώνηση. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνηθίζω να επεξεργάζομαι το απομαγνητοφωνημένο κείμενο, αλλά αυτή τη φορά δεν έμεινα ευχαριστημένος από τον εαυτό μου· έβρισκα πως ήμουν πολύ φλύαρος και η μνήμη μου, μετά σαράντα επτά χρόνια, είχε πολλά κενά. Αποφάσισα, λοιπόν, να στρωθώ και να γράψω όλες αυτές τις αναμνήσεις από την αρχή, χρησιμοποιώντας και όλα μου τα γράμματα που έστελνα εκείνο τον καιρό στη μητέρα μου. Το αποτέλεσμα μου φάνηκε λίγο καλύτερο: ο λόγος είχε γίνει πυκνός και τα διάφορα περιστατικά αποδόθηκαν πιο πιστά. [...]

(απόσπασμα από το βιβλίο)