Όταν το κείμενο ακουμπά το βίωμα και την καυτή ουσία της ζωής, το αποτέλεσμα της αλήθειας του είναι ενδιαφέρον, συγκίνηση και προβληματισμός.

Τα "Στρατιωτικά ενθυμήματα" του Δημήτρη Σταμούλη εξιστορούν με αμεσότητα, αφοπλιστική ειλικρίνεια και αποκαλυπτική διάθεση τους 30 μήνες της στρατιωτικής του θητείας, η οποία συνέπεσε στο μεγαλύτερο μέρος της με την εφτάχρονη δικτατορία των συνταγματαρχών. Ο αυταρχισμός των βαθμοφόρων -ακόμη και των κατώτερων - η αδικία, η ισοπέδωση της προσωπικότητας των φαντάρων, ο παραλογισμός τελικά στο "στρατό", τραυμάτισαν την ψυχή του νέου τότε άνδρα και αυτή η πληγή και το αίσθημα της αδικίας, το οποίο διαπερνά ολόκληρη την αφήγηση, τον ακολουθούσαν, όπως εξομολογείται ο ίδιος, για πάρα πολλά χρόνια στη μετέπειτα ζωή του. Η αφήγησή του ξετυλίγεται σε χρονολογική σειρά ακολουθώντας τους σταθμούς της εκπαίδευσης στις διάφορες στρατιωτικές μονάδες και διανθίζεται με σύντομους διαλόγους, οι οποίοι της προσδίδουν φυσικότητα και ρεαλισμό, καθώς η "γλώσσα" που χρησιμοποιείται είναι η γλώσσα του στρατοπέδου, σκληρή, λαϊκή, διανθισμένη με τις ανάλογες βωμολοχίες. Ο λόγος του είναι απλός και λιτός, έχει όμως λογοτεχνικές αρετές, πηγαία γλαφυρότητα και ζωντάνια.

Ένα τέτοιο κείμενο, καλογραμμένο, γνήσιο και αποκαλυπτικό, απευθύνεται σε αναγνώστες όλων των ηλικιών, άνδρες αλλά και γυναίκες, οι οποίοι θα απολαύσουν κυριολεκτικά στρατιωτικές αναμνήσεις αλλά και θα προβληματιστούν.

"Η αξία του βιβλίου υπερβαίνει τους "στόχους" που αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας στον επίλογό του: "να επικοινωνήσει με όλους αυτούς που βίωσαν, λίγο πολύ, αυτά που περιγράφει σ ' αυτό το πόνημα " και να μεταφέρει στον αναγνώστη "την πίστη " του στην ιδέα ότι αξίζει να υπηρετείς μία πατρίδα που σε τιμά και σου αναγνωρίζει τα δικαιώματα σου ως πολίτη και ως στρατιώτη".

Γιώργος Βοϊκλής
Συγγραφέας και Δημοσιογράφος