Μια μικρή ποιητική ανθολογία με στίχους που αποτυπώνουν το ακριβές περίγραμμα της ελληνικής επαρχίας, μέσα από το θυμικό πρίσμα και την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του κάθε ποιητή. Μια ποιητική τοπιογραφία για όλα εκείνα τα φωτοευαίσθητα αισθήματα, όπως η ευσυγκινησία, η ονειροπόληση, η διαφορετικότητα, η αξιοπρέπεια της μοναξιάς, που ανθίστανται και λαθροβιώνουν στον σκληρό και δύσβατο μεσημβρινό της ελληνικής επαρχίας.

Ανθολογούνται 140 ποιητές και περισσότερα από 300 ποιήματα. Συνομιλούν ομοτράπεζοι μεγάλοι και αρτεσιανοί ποιητές μαζί με κάποιους που υπήρξαν ολιγογράφοι ή χαρακτηρίζονται ως "ελάσσονες", ενώ ανθολογούνται και ποιήματα άσημα αλλά όχι ασήμαντα από ερασιτέχνες ποιητές "αυτοεκδιδόμενους".

Εκπροσωπούνται όλες σχεδόν οι ποιητικές γενιές, από τη "γενιά της άρνησης στη γενιά της διαδικτυακής μοναξιάς": εμβληματικοί ποιητές, όπως λ.χ. ο Καβάφης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Αναγνωστάκης αλλά και ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, της γενιάς του '70, ποιητές που γεννήθηκαν στη Μεταπολίτευση και δημοσίευσαν έργο στην κομβική δεκαετία του '90, καθώς και νεότεροι ποιητές που έδωσαν στίγμα μέσα στα χρόνια της Κρίσης. Διατηρώντας κάποια συναίσθηση των ορίων, ο επιμελητής της έκδοσης ανθολογεί επίσης και στίχους ορισμένων τραγουδοποιών.