Αρχή, δημιουργία και προσταγή συνδέονται άμεσα στη δυτική κουλτούρα. Η αρχή, η προέλευση, είναι ήδη μια προσταγή, η έναρξη είναι πάντα και η αρχή -ο "άρχων"- που κυβερνά και προστάζει. Αυτό ισχύει τόσο στη θεολογία, όπου ο Θεός όχι μόνο δημιουργεί τον κόσμο αλλά τον κυβερνά και δεν σταματά να τον κυβερνά μέσω μιας συνεχούς δημιουργίας, όσο και στη φιλοσοφική και πολιτική παράδοση, όπου αρχή και δημιουργία, προσταγή και βούληση, διαμορφώνουν από κοινού έναν στρατηγικό μηχανισμό, χωρίς τον οποίο το οικοδόμημα της κοινωνίας μας θα κατέρρεε.

Τα κείμενα του Ιταλού φιλοσόφου Τζόρτζιο Αγκάμπεν που παρουσιάζονται σε αυτό τον τόμο προσπαθούν να αποκαλύψουν αυτό τον μηχανισμό μέσω μιας αρχαιολογικής διερεύνησης των εννοιών του έργου, της δημιουργίας, της προσταγής και της βούλησης. Το έδαφος της αρχής διασχίζεται και εξερευνάται παντοιοτρόπως, στη βάση της αναζήτησης μιας αν-αρχικής οδού διαφυγής. Η αναρχία εμφανίζεται ως το μυστικό κέντρο της εξουσίας, κάτι που πρέπει να έρθει στο φως προκειμένου να καταστεί δυνατή μια σκέψη που θα απορρίπτει τόσο την αρχή όσο και την προσταγή αυτής της εξουσίας.