Ο Βλαντιμίρ Γιανκέλεβιτς γεννήθηκε το 1903 στην πόλη Μπουρζ της κεντρικής Γαλλίας από Ρωσοεβραίους γονείς. Σπούδασε στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι και το 1927 εγκαταστάθηκε στην Πράγα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής στο Ινστιτούτο Γαλλικού Πολιτισμού. Στη συνέχεια εκπόνησε και εξέδωσε τη διατριβή του, με τίτλο Η Οδύσσεια της συνείδησης στην όψιμη φιλοσοφία του Σέλινγκ. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γιανκέλεβιτς ήταν αναγκασμένος να ζει στην παρανομία για να ξεφύγει από την καταδίωξη των ναζιστών. Πολλοί μελετητές του υποστηρίζουν ότι η εμπειρία του πολέμου επηρέασε βαθιά την εξέλιξη του στοχασμού του, ιδιαίτερα στα θέματα της ευθύνης και του θανάτου, καθώς και τις πολιτικές του επιλογές. Το 1951 έγινε καθηγητής στην έδρα της Ηθικής Φιλοσοφίας στη Σορβόνη, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1977. Πέθανε στο Παρίσι το 1985. Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του είναι τα εξής: "Ανρί Μπερξόν", "Ο θάνατος", "Το παράδοξο της ηθικής", "Πρώτη φιλοσοφία: εισαγωγή σε μια φιλοσοφία του 'σχεδόν'" και "Η ειρωνεία", που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.