Ο Ralph-Johannes Lilie (Αμβούργο, 1947) σπούδασε στο Αμβούργο και στο Μόναχο ιστορία, βυζαντινή και κλασική φιλολογία. Υπό την εποπτεία του Hans-Georg Beck υποστήριξε τη διατριβή του με τίτλο "Die byzantinische Reaktion auf die Ausbreitung der Araber" (1975). Διετέλεσε υπότροφος του Deutsches Studienzetrum στη Βενετία. Εργάστηκε ως επιστημονικός βοηθός στο Freie Universitat, όπου ολοκλήρωσε τη διατριβή του επί υφηγεσία (Handel und Politik zwischen dem byzantinischen Reich und den italienischen Kommunen Venedig, Pisa und Genua in der Epoche der Komnenen und Angeloi, 1081-1204, 1983) και όπου δίδαξε από το 1984 έως το 2005. Από το 1992 διευθύνει το ερευνητικό κέντρο της Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit (έκδοση σε δεκαέξι τόμους, 1998-2002, 2012 κ.ε.) στη Βραδεμβούργεια Ακαδημία Επιστημών του Βερολίνου. Βασικά έργα του: "Byzanz und die Kreuzfahrerstaaten" (1981), "Byzanz. Ostromische Geschichte" (2010), "Byzanz. Kaiser und Reich" (1994), "Byzanz unter Eirene und Konstantin VI. (780-802)" (1996), "Byzanz. Das zweite Rom" (2003), "Byzanz und die Kreuzzuge" (2004).