Ο Νίκολας Γκιγιέν (1902-1989), κουβανός ποιητής, θεωρείται γνήσιος εκπρόσωπος της νέγρικης ποίησης της χώρας του. Εργάστηκε σαν τυπογράφος πριν αφιερωθεί στη δημοσιογραφία και γίνει γνωστός σα συγγραφέας. Από τα νεανικά του χρόνια συμμετείχε ενεργά στην πολιτική και πολιτιστική ζωή της Κούβας, πράγμα που του στοίχισε, σε πολλές περιπτώσεις, τη φυλάκιση και την εξορία. Μπήκε στο κομμουνιστικό κόμμα το 1937 και μετά το θρίαμβο της κουβανικής επανάστασης το 1959, ανέλαβε αξιόλογες αρμοδιότητες και διπλωματικές αποστολές. Ξεκίνησε το λογοτεχνικό έργο του στο πλαίσιο του μεταμοντερνισμού και εντάχτηκε στο κίνημα της πρωτοπορίας της δεκαετίας του είκοσι όπου γρήγορα αναδείχτηκε στον πιο διακεκριμένο εκπρόσωπο της νέγρικης και της αφροκουβανικής ποίησης. Χρησιμοποίησε όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της ποίησης στην προσπάθειά του να δημιουργήσει μια αυθεντική έκφραση της κουλτούρας των μιγάδων, που θα γινόταν η ιδιαίτερη έκφραση μιας χώρα μιγάδων, όπως ήταν η δική του, τηρώντας παράλληλα, μια έντονα επικριτική στάση, που μεγάλωνε με το πέρασμα των χρόνων, εναντίον στην κοινωνική αδικία, το ρατσισμό και τον ιμπεριαλισμό.