Λέων Μελάς (1812-1879). Ο Λέων Μελάς γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Οδησσό. Το 1826 γράφτηκε στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας, από όπου πήρε πτυχίο Νομικής και αναγορεύτηκε διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο της Πίζας. Το 1833 επέστρεψε στην Ελλάδα και άσκησε τη δικηγορία στη Σύρο και στο Ναύπλιο. Ακολούθησε τον δικαστικό κλάδο και έφτασε ως το βαθμό του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Το 1838 διορίστηκε καθηγητής Ποινικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1841 ορίστηκε Υπουργός Δικαιοσύνης, θέση από την οποία παραιτήθηκε λόγω διαφωνιών του με την πολιτική του Όθωνα στο θέμα της ελευθεροτυπίας. Διετέλεσε επίσης αντιπρόσωπος της Ηπείρου στη Συντακτική Συνέλευση και στη συνέχεια έφυγε στο Λονδίνο όπου έζησε ως το 1859. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ανέλαβε την Προεδρία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας στο Αρσάκειο. Την περίοδο της προεδρίας του εισήγαγε την παιδαγωγική ως μάθημα. Πήρε μέρος στην Κρητική Επανάσταση από τη θέση του προέδρου της Επιτροπής για την ενίσχυση του Κρητικού Αγώνα. Στο χώρο των γραμμάτων ολοκλήρωσε παιδαγωγικές μελέτες, δοκίμια και ένα θεατρικό έργο, με τίτλο Αθανάσιος Διάκος. Γνωστός είναι ωστόσο για το πεζογράφημά του Γέρο Στάθης ή Αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας, που κυκλοφόρησε το 1858. Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Λέοντα Μελά βλ. χ.σ., «Μελάς Λέων», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).