Ιβάν Μπούνιν (1870 - 1953): Ποιητής και πεζογράφος (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1933). Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και εργάστηκε ως δημοσιογράφος και βιβλιοθηκάριος. Το 1929 μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του. Κύρια χαρακτηριστικά της πεζογραφίας του Μπούνιν είναι η πλούσια σε ιδιωματισμούς γλώσσα, η εκφραστικότητα και η μουσικότητα της περιγραφής. Τα πιο σημαντικά έργα του είναι: "Τα μήλα του Αντόνοφ (1900), "Το χωριό" (1910), "Ο κύριος από τον Άγιο Φραγκίσκο" (1916), "Οι θεριστές" (1925).