Ο Φρανθίσκο Μπρίνες γεννήθηκε το 1932 στην Ολίβα (επαρχία Βαλένθια). Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα και φιλοσοφία και φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης. Επί μία διετία ήταν λέκτορας ισπανικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Ζει στη Μαδρίτη και στη Βαλένθια. Ο Μπρίνες εκφράζει την υπαρξιακή τάση ανάμεσα στους ποιητές της ομάδας της δεκαετίας του '50, αντί για την ανθρωποκοινωνική που εκφράζουν όλοι οι προηγούμενοι. Η ποίησή του είναι λιτή και αντιρητορική. Ο ερωτικός λόγος κυριαρχεί σαν πρώτο υλικό, καθώς και ένας παγανιστικός τόνος, όχι τόσο με τη διονυσιακή σημασία όσο με την αποδοχή μιας αισθησιακής πραγματικότητας. Ποιητικό έργο: "Τα κάρβουνα" ("Las brasas"), 1959, βραβείο Adonais, "Λόγια στο σκοτάδι" ("Palabras a la oscuridad"), 1966, βραβείο Κριτικής, "Όχι ακόμα" ("Aun no"), 1971, "Εμμονές στον Εωσφόρο" ("Insistencias en Luzbel"), 1977, "Απορριφθέντα ποιήματα" ("Poemas excluidos"), 1984, "Ποιήματα στον Δ.Κ." ("Poemas a D.K."), 1986, "Το φθινόπωρο των ρόδων" ("El otono de las rosas"), 1986, Εθνικό Βραβείο Ποίησης 1987, και "Η τελευταία ακτή" ("La ulltima costa"), 1995. Τον Απρίλιο του 2010 τιμήθηκε με το βραβείο της Βασίλισσας Σοφίας για την Ποίηση της Ιβηρικής και της Λατινικής Αμερικής (Premio Reina Sofia de Poesia Iberomericana).