Επτά διηγήματα που ιχνηλατούν την αντίδραση και τους συνειρμούς, διαφορετικής συγκρότησης και ψυχοσύνθεσης ατόμων, που επανακάμπτοντας μετά από πολλά χρόνια αναγκαστικής απουσίας "σ' ένα νησί που δεν ονομάζεται αλλά υπάρχει" (την ΄Ιμβρο), βρίσκονται αντιμέτωποι, μ' έναν κόσμο φθοράς και η ερήμωσης, όπου απεγνωσμένα, τιθασεύοντας τα συναισθήματά τους, προσπαθούν να αναγνώσουν την ταυτότητα του αλλοιωμένου χώρου και να κατανοήσουν τη μοίρα τους.
Ο συγγραφέας σηματοδοτεί τον τόπο "επιστρέφοντας κανονικά κι όχι νοερά όπως παλιότερα, τώρα στο νησί με όλες τις μνήμες αναπεπταμένες, στο τοπίο και την ανθρωπογεωγραφία του, μέσα από τις ανακλάσεις της μνήμης, αναλύοντας και συνθέτοντας τον νόστο, τη ζωή και τις δράσεις της, τους ανθρώπους και τις και τις συνήθειες τους, την ιστορία του χώρου, μέσα από μια προσωπική συμμετοχή και μαρτυρία". (Κώστας Πλαστήρας)